Vuursteenmijntjes

Het Rijksmonument ‘Vuursteenmijntjes aan de Plenkertstraat’ geeft direct zicht op de vuursteenmijnbouw in Valkenburg in de Nieuwe Steentijd (Neolithicum).

Als uniek archeologisch monument vormt het een absoluut hoogtepunt in de geschiedenis van de vuursteenmijnbouw in Zuid Limburg en daarmee in Nederland. Het is een van de twee plekken in Nederland waar de vuursteenmijntjes uit het vierde millennium voor onze jaartelling nog te zien zijn. In Rijkholt, ten zuiden van Maastricht, zijn in de hellingen van het Savelsbos in de jaren 60 van de 20e eeuw de vuursteenmijntjes daar onderzocht en toegankelijk gemaakt door een nieuwe onderaardse gang. Die mijntjes werden eind 19e eeuw ontdekt en eerder onderzocht dan de vuursteenmijntjes in Valkenburg.( http://www.vuursteenmijnen.nl.) Deze website van Henk Engelen geeft uitgebreide informatie over de prehistorische vuursteenmijnen in Rijckholt - St. Geertruid en Valkenburg aan de Geul.
De oudste sporen van vuursteenmijnbouw op deze plaats in Valkenburg zijn van 5300 jaar geleden. De oudste sporen van vuursteenmijnbouw op deze plek in Valkenburg zijn van 5300 jaar geleden. Dat is enkele honderden jaren later dan die in Rijkholt.
Bewijzen van vuursteenmijnbouw zijn gevonden over ca. 2 kilometer op en boven de zuidhellingen van het Geuldal, van de Biebos ten oosten tot en met de Plenkertstraat ten westen van Valkenburg. Meer over Valkenburgvuursteen en Vuursteenmijnbouw in en rond Valkenburg bij Archeologie Thema’s.
De mijntjes aan de Plenkertstraat zijn vanaf de openbare weg goed zichtbaar, wat uniek is in Europa.

Grotere kaart weergeven Lokatie vuursteenmijntjes Plenkertstraat

Nadat meer dan honderd(en ?) jaren geleden het onderste deel van de helling langs de Plenkertstraat
was afgegraven, kwamen holtes bloot die pas in 1992 herkend werden als resten van prehistorische vuursteenmijntjes.
Op deze ansicht van ca. 1920 vóór de nu verdwenen oude opgang naar de Katakomben.


In een artikel dat in 1987 gepubliceerd werd in ‘Archeologie in Limburg’ merkte Hub Pisters al op,
dat ‘hoogstwaarschijnlijk’ in de Nieuwe Steentijd hier al vuursteen werd gewonnen door de mensen
die hogerop woonden, bij Vilt, waar hij veel artefacten gevonden had uit die tijd van dit type vuursteen.



Nadat de mijntjes als zodanig erkend waren, is een opgraving gedaan door een werkgroep archeologen van
de Universiteit Leiden, waaraan ook amateurarcheologen meewerkten.
In het midden met baard: Arie van Dijk; links van hem Fred Brounen, rechts van hem Hub Pisters.


Na het onderzoek kregen deze resten van vuursteenmijntjes de status van Rijksmonument; een bord tegen de wand getuigt daarvan.


Het terrein is zo ingericht, dat passanten volledig zicht hebben op dit monument.
De afrastering wordt bekroond door een hardhouten ‘tijdbalk’, waarop elke 100 centimeter 100 jaar
verbeeldt en die van 5300 vjaar geleden (3300 vóór Chr.) loopt tot nu (A.D. 2000).
Erop zijn belangrijke gebeurtenissen uit de geschiedenis vermeld.

Fotoimpressie